Koronalı dönemde içimizdeki sesler ve biz

Bu dönemde, başta sağlık çalışanları olmak üzere dışarıda çalışma temposunda değişiklik olmayanlar başka bir gerçeklik yaşıyorlar. Mesaili işlerini evden yapanlar başka… Ben kendi işini yapan ve yaptığı kadar kazanan taraftayım… Bu yazı da en çok benim gibileri ilgilendiriyor. Diğer yandan hepimizi de kapsıyor. Zira koronalı veya koronasız, hepimizin içinde bu parçalar var… .

Ben durmaya izin vermediğimi farkettim bu dönemde. Boş diye tabir ettiğim bir program izlemeye, telefona fazla bakmaya gibi gibi… Yapıyorum ancak o anda ve sonrasında suçluluk hissediyorum. İçimde iki ses konuşuyor: İlki, yani suçluluk duyan, “Ne yapıyorsun, hiç yakışıyor mu sana, kendine bir şey katmayacağın anlar kayıp..” gibisinden şeyler söylüyor. Diğeri de “Şu an mutluyum, iyi geliyor, rahat bırak beni” diyor. Hangisi haklı diye düşünmeyi bırakıp ikisine eşit mesafeden baktığımda farkettim. İkisinden biri haklı olmak ve kazanmak zorunda değildi. Zira bir tanesi değil ikisi de beni sabote ediyordu. Biri, beni aylaklığa ve evin içinde kaybolmaya itiyor, yaratıcılığıma ket vuruyor, ancak diğer yandan da öbür kutba karşı koruyordu. Yani aydınlık ve karanlık tarafı vardı. Diğeri de aynı şekilde… Yararıma şeyler yaptırıyor ve önceden de yaptırmıştı. Ancak onda da şefkat yoktu. Beni eli maşalı bir tavırla dövüyordu. Biri yetişkin biri çocuk gibi kulağa gelse de değildi. Biri çocuk diğeri ise destekleyen değil eleştiren bir ebeveyndi. .

Yine iş başa düştü. Yetişkin parça çıktı, çocuğun başını sıvazladı, ihtiyacını giderdi, ona izin verdi. Rahatlamasına izin verdi. Her ne olursa olsun onu sevdiğine ikna etti. Sevilmek için sürekli bir şey üretmek zorunda değildi. Yaşam amacı bu olduğu için ve keyif aldığı için yapmalıydı bunu… Uzlaşmaya başladılar. Hem eğlenip hem de bir şeyler üretmenin mümkün olduğuna… .

Bu dönem, bazı söylenenlerin aksine, yeni bir gündem çıkmıyor içimizde… Daha önceki savaşlar, korkular, öfkeler veya her ne ise daha çok su yüzüne çıkıyor sadece. Duysak da duymasak da… Baksak ta bakmasak ta… Ben bu ara bunu duydum. Sende neler oluyor? #koronalıgünlerde #içimizdekiçocuk #içimizdekiebeveyn #eleştirelebeveynsesi #şefkatliebeveynllik

Bir cevap yazın