Sev kendini… Lazım olacak tek şey bu…
“ Böylesi büyük laflar her yerde yazıyor, nasılını söyle? “ dersin. Çok da haklısın. Hatta miden bulandı bu sevgi teröründen biliyorum.
Sana samimice cevabım:
Bilmiyorum… Ben sadece niyet etmeyi biliyorum. Her sabah, her gece, arsızca, hatta bazen inadına niyet etmeyi. Bir de sonuna varmasam da yolu. Yolu kontrol edemeyeceğimi ama yürüyenin ben olduğumu.
Kışın da baharın da benim yansımam ve benim için olduğunu. Yolda her geleni buyur etmeyi yargısızca. Her olana şükretmeyi sorgusuzca. Her hisle durabilmeyi korkusuzca. Elinde kalan her ne ise, her seferinde sana dair, “ama” ve “rağmen” demeden razı olmayı, sadece o an elinde olanı sevmeyi yol eylemeyi. Eyleyemediğin anlara da olur verebilmeyi ve öylece olana bakıp onunla durabilmeyi. Düşmeyi, kalkmayı, bazen de kalkmamayı… Oldum değil, biliyorum ve yapmaya çalışıyorum demeyi, bazen de “Batırdım mı” deyip sonra neyi, kime ve neye göre diyebilmeyi ve ideal benden gerçeğe yürümeyi. Hepsinin BEN ve BANA dair olduğunu. OLması gerekenden OLana, ENlerden BENlere… Sade, basit, sıradan ama BİR tek ve mucizevi…
Sevgiyle,
Başak Bilgen Camgöz